Ik heb vandaag alle barbiekleren gepast. Ben uren bezig geweest. Ik deed het vooral om Kens aandacht te trekken, maar hij liet niets merken.
Hij is een van die mannen die je nog mooi vinden als je een jute zak aantrekt – heel vervelend, ik heb liever een vent met een eigen mening, maar goed. Hem maakt het niks uit. Sterker nog, hij ziet het niet eens als ik naar de kapper ben geweest, of een nieuw setje aan heb.
Er zat ook een trouwjurk bij, die heb ik maar niet aangetrokken; ik wilde Ken niet afschrikken, met zijn Bindingsangst. Het was wel een hele mooie, met een hoedje erbij met een voile; die heb ik wel even opgezet, en hem toen heel duister aangekeken vanachter mijn voile – maar ook dat sorteerde weinig effect.
Ten slotte ging het me vervelen en ben ik eten gaan koken, gekleed in een paars satijnen stewardessen-outfit, compleet met een pillendoos-hoedje met een roze veer. Ken at niet veel. Hij glimlachte, toen ik vroeg waar hij aan dacht. Dus hij houdt wel nog van me.
Toen ik er over nadacht merkte ik dat ik ontzettend kwaad was op Ken. De hele dag heb ik voor zijn neus staan paraderen in de mooiste kleren, en hij zégt niet eens wat. Hij kan toch wel wat zeggen? Voor mijn part zegt hij dat ik op moet zouten omdat ik in zijn uitzicht sta. Maar íets!
Uit wraak heb ik zijn hoofd omgedraaid, wat er belachelijk uitziet, en hem een naveltruitje aangetrokken en een minirok. Toen heb ik MiniP geroepen en hebben we ons slap gelachen.
Daarna heb ik gespeeld met de karaokeset, wat heel leuk was, en pas tegen de avond herinnerde ik me Ken. Ik ging hem zoeken en vond hem in een hoek van onze villa, met zijn hoofd achterstevoren en in die achterlijke kleren.Toen voelde ik me schuldig. Winnen is één, maar van je overwinning genieten, da’s andere koek.
Ik heb hem die kleren weer uitgetrokken en zijn hoofd goedgezet. Het viel me weer eens op wat een mooi lichaam hij heeft. Jezus, hij is echt volmaakt. Waarom doet hij daar niet wat mee, met dat lijf? Waarom bemint hij mij niet?