Ik heb een lang gesprek gehad met Ken over ons liefdesspel. Zo noemde ik het, ons liefdesspel.
Aan het eind van het gesprek kwamen we samen tot de conclusie dat Ken vooral een knuffelaar is. Hij heeft niet zo’n groot libido, zeg maar. Dat brengt mij vaak aan het twijfelen over mezelf. Of hij me wel aantrekkelijk vindt. Ik bedoel, ik ben gewend dat ze niet van me af kunnen blijven. Het is moeilijk te accepteren dat je samenwoont met een man die gewoon niet naar je schijnt te talen.
Maar toen ik hem in zijn ogen keek, en zijn lieve glimlach zag, wist ik dat het met die liefde wel goed zit. En knuffelen is ook heel prettig.
Dus als dit is wat er is, zal ik het ermee moeten doen. Maar toch vraag ik me nu af: zal ik dan een minnaar erbij nemen, voor dat ene? En indien het antwoord op die vraag ‘ja’ is: moet ik dat dan met Ken bespreken, of niet?